Van San Francisco naar Las Vegas

Na de drukke dagen in Flagstaff en de vermoeiende dagen slenteren door de prachtige stad San Francisco was het tijd om weer eens terug te gaan naar de prachtige natuur en het even wat rustiger aan te doen. Daarom kwam het prachtige Yosemite National Park dan ook zeer gelegen en hebben we de camper daar voor de eerste drie nachten neergegooid op de Upper Pines campground die midden in het park gelegen is. De eerste dag waren we vooral druk met rijden (de camper rijdt heerlijk), maar de tweede dag zijn we om te beginnen maar even naar de Yosemite Falls gereden en dat konden we gewoon op ons mountainbike doen (en niet met de camper zoals alle Amerikanen doen). Het is ook zeker geen straf om lekker op de mountainbike door Yosemite te crossen. Doordat er nog niet heel veel sneeuw gevallen is, stonden deze normaal gesproken gigantische watervallen helaas wel helemaal droog.

Opgeven doen we natuurlijk niet aan, dus sprongen we weer de fiets op en croste we naar de andere kant van Yosemite Valley waar de Nevada Fall en Vernal Fall gelegen zijn. Het werd helaas wel wandelen i.p.v. fietsen, aangezien je niet mag fietsen op de trails, maar de steile trappen hadden het sowieso lastig gemaakt dus begonnen we te voet aan de klim. Na een redelijk pittige wandeltocht zie je dan eindelijk wel watervallen die nog werken en die vanaf de hoge granieten rotswanden naar beneden kletteren en was het de tocht absoluut waard. De derde dag zijn we nog omhoog gewandeld naar Glacier point. Na 8 kilometer gewandeld te hebben (over inmiddels ook besneeuwde paden), kan je even op adem komen met een prachtig uitzicht op El Capitan, Half Dome en in de verte de besneeuwde pieken van het hoogste gebergte in de zuidelijkste 48 staten. Best even de moeite waard om daar te blijven zitten en te genieten van het zonnetje en het uitzicht dat compleet wordt gemaakt door de prachtige herfstkleuren die je enkele honderden meters onder je ziet.

Omdat de Tioga pas is afgesloten vanwege hevige sneeuwval werden we gedwongen een lekker stukje om te rijden. Nou gingen we in eerste instantie sowieso al naar het zuiden, zodat we Sequoia en Kings Canyon te bezichtigen dus heel erg was het nou ook weer niet. Na eerst lekker een nachtje met de camper in de sneeuw te hebben overnacht in Kings Canyon gingen we op pad om eens die bijzonder grote bomen te bezichtigen. In Kings Canyon staat de nummer drie van de wereld, maar we kwamen hier maar voor één boom: the General Sherman in Sequoia National Park. Dus mochten we lekker sportief afdalen met de camper. Na alle spullen door de camper geslingerd te hebben op de haarspeldbochten en genoten te hebben van het uitzicht op de mistige vallei die je beneden aan de weg zag liggen, kwamen we dan eindelijk aan bij die grootste boom ter wereld. Het is de grootste boom in totale inhoud (dus niet in breedte of in lengte). Met zijn 84 meter aan lengte, 30 meters in omtrek en 1487 kubieke meters aan stamvolume is het inderdaad wel iets meer dan een standaard boompje. Overigens was het veel interessanter om eindelijk eens wat beren te zien, aangezien wel al bijna gingen geloven dat het een fabeltje was. Onze eerste zwarte beren waren helaas wat schuw, dus konden we geen goede foto’s maken. Binnenkort dus maar eens wat meer beren zien te vinden.

Van Sequoia National Park reden we naar Lone Pine waar we voor twee nachtjes hebben gestaan. Op de tussenliggende dag hebben we rond gereden op de mountainbike en geklommen in de Alabama Hills waarbij je uitzicht hebt op Mount Whitney (hoogste piek in de zuidelijkste 48 staten en dus aan de andere kant van Yosemite NP). Na even lekker gesnackt te hebben bij de MacDonalds verdwenen we weer uit de bewoonde wereld richting Death Valley. Het mag dan Death Valley heten, maar ik vond het er prachtig. We hebben er ons dan ook zeker weer vermaakt en vooral omdat we lekker gevarieerde dingen gedaan en gezien hebben. Zo hebben we op de eerste dag Wildrose Peak beklommen, waarbij je een prachtig uitzicht hebt over Death Valley en in de verte nog de hooggebergten ziet liggen. Op de tweede dag hebben we Badwater bezocht (85,5 meter onder zeeniveau en een enorme zoutvlakte), een lekker stukje gemountainbiked op de Artist Palette Drive (prachtig gekleurde rotsformaties) en gewandeld door de Gold Canyon (helaas geen goud gevonden, maar wel mooi stukje lopen). Vervolgens kwamen we die avond eindelijk eens gezellige mensen tegen op de campground. Normaal gesproken vinden we enkel Amerikanen die alleen uit de camper komen om de elektriciteitkabel erin te steken, maar deze keer hadden we Amsterdammers naast ons wat resulteerde in een avondje barbecueën en biertjes drinken midden in Death Valley. Nadat we nog even Zabriskie point hadden bezocht, gingen we op weg naar Las Vegas.

En zo zaten onze eerste dagen in de onbewoonde wereld met de camper erop en dat beviel prima, maar na al die dagen zelf gekookt te hebben (behalve alle MacDonalds voor lunch op reisdagen dan), werd het wel echt even tijd voor wat luxe. Dus parkeerden we onze camper bij Excalibur aan de strip waar we vervolgens een mooie kamer boekten in dit gokkasteel. Aangezien Jos (Nederlandse vriend die stage loopt in New York) ons zou opzoeken in deze fantastische stad, maar nog niet geland was, zat er voor Renze en mij niks anders op dan de tijd te doden met een beetje over de Strip wandelen met een drankje in de hand en gokken in de grote gokhallen van Excalibur. Na alle dagen natuur was het weer even heerlijk om alle idioten op de Strip rond te zien lopen, alle soorten eten tot je beschikking te hebben en om lekker fiches in te zetten aan de roulettetafel. Nadat Jos eindelijk een keer gearriveerd was midden in de nacht gingen we dan ook weer met alle plezier terug naar beneden, zodat ik mijn eerder gemaakte winst weer eens lekker kon verspillen. In ieder geval hebben we wel lekker bezuinigd op de bierkosten, aangezien je in Las Vegas drinkt op kosten van het casino zolang je maar gokt. Dus de truc is gewoon een automaat vinden waar je een dollarcent per keer kan inzetten en dus gemakkelijk een uurtje aan het spelen bent voor $5,-. Aangezien een biertje aan de Strip al gauw meer kost dan die vijf dollar is het een goede deal, dus onthoudt dit als je een keer afreist naar Las Vegas! Vervolgens werd de avond nog gekker toen we op de toiletten (van alle plekken waar je elkaar kan tegenkomen in Vegas..) wat mensen van ACE tegenkwamen en was een mooi avondje in Excalibur een feit.

Na een ochtendje gevuld met koppijn hebben, besloten we maar om onze kamer in Excalibur voor een nacht te verlengen, zodat we even lekker rustig aan konden doen. Na genoten te hebben van een goede lunch bij de Subway konden we dan ook “lekker” bij het zwembad liggen. Alhoewel het zonnetje nog goed brand, gaat die om half 5 al onder en was het met een temperatuur van slechts 18 graden Celsius behoorlijk fris, maar we knapten wel goed op van deze frisse duik. In Las Vegas draait het ook zeker om de buffetten en aangezien ik de laatste keer dat ik in Las Vegas geen tijd had voor een goed buffet moesten we er deze keer toch echt aangeloven. Nadat we naar de discount tickets waren gelopen, kostten het ook maar $15,- om onbeperkt te schransen in de Monte Carlo, dus dat is zeker waar voor je geld. Een buffetje met Aziatisch voedsel, Mexicaans voedsel, gegrilde stukken vlees, verse vis en een goed toetjes buffet is de perfecte bodem voor een goede avond stappen en dus net wat we nodig hadden. Na weer gegokt te hebben en eindelijk eens wat geld eraan over gehouden te hebben, hebben we de avond voortgezet in the Beach Club in the Cromwell waarbij je recht op Ceasars Palace uitkijkt, terwijl je losgaat op de housemuziek en lekker $12 betaalt voor je biertjes, maar dan heb je wel een mooie avond.

Op de derde dag besloten we dat onze kamer in the Excalibur toch wel iets te klein was voor een echte Las Vegas ervaring, dus pakten we onze spullen en vertrokken we richting the Platinum voor een wat betere kamer. Maar eerst hebben we nog even over Fremont Street in downtown Las Vegas gestruind. Na de Strip is dit de meest bekende straat van Las Vegas en alhoewel de Strip dan bekender mag zijn, is Fremont Street de straat waar het allemaal begon. Terwijl je langs de casino’s, restaurantjes en stripclubs loopt, komen er ondertussen mensen overvliegen op de tokkelbaan die onder het “dak” van deze straat langs loopt. Hier hebben we ook eindelijk the Heart Attack Grill gevonden die de trotste bezitter is van het wereldrecord aan calorieën in een gerecht: 9,982 calorietjes in één burger. Gezien onze onwijs sterke magen op deze dag besloten we het fast food maar even links te laten liggen. Vervolgens zijn Jos en ik nog de Stratosphere opgegaan. Vanaf deze 350 meter hoge toren heb je uitzicht over de hele strip en de verder niet zo hele mooie stad Las Vegas. Daarnaast zou het Las Vegas niet zijn als je er niks bijzonders kon doen, dus hebben we ons laten afschieten in een toren die bovenop dit 350 meter gebouw stond.

Na dit uitstapje gingen we op weg naar onze suite waar uiteraard eerst onze camper even netjes werd weggereden door het personeel. Deze kamer leek al een stuk meer op de kamers die je in films ziet: meer dan 100 vierkante meter, een bubbelbad, een grote keuken met een ijsblokjesmachine (wat resulteerde in ijsgevechten door de kamer), een woonkamer met grote plasma TV en een haard en een slaapkamer met twee grote bedden en inloopkasten. Na even een uurtje genoten te hebben van deze kamer ging op ik weg naar de luchthaven om de volgende gast op te halen, want naast Jos kwam ook Femke gewoon even naar Las Vegas vliegen. Na je vriendinnetje ruim 2,5 maand niet gezien te hebben, is het uiteraard helemaal fantastisch om haar weer te zien op het vliegveld en haar vervolgens een week lang dit prachtige land te laten zien. Dit maakt het direct ook een stuk makkelijker uitleggen wat ik hier nou in godsnaam al die tijd te zoeken heb. Femke reist namelijk een week met ons mee met de camper door Utah (en dus eerst een nachtje Las Vegas). Nadat Femke onze bescheiden kamer had bewonderd, gingen we weer even een lekker buffetje pakken, maar deze keer in de Flamingo waar ze een nog groter buffet hadden (en lekkerder) dan bij Monte Carlo. Uiteraard moesten we Las Vegas afsluiten met een goed feestje en helaas voor Femke mocht zij nog niet mee aangezien ze niet 21 jaar of ouder is, maar ik denk niet dat ze überhaupt uit had willen gaan na zo’n halve wereldreis. Jos, Renze en ik hadden kaartjes weten te bemachtigen voor Tiësto in de Hakkasan in MGM Grand aan de Strip. Ik hoef uiteraard niet uit te leggen dat we daar echt een fantastisch mooie avond hebben beleefd onder het genot van muziek van deze Nederlands en wereldbekende DJ. Het enige wat ik vond ontbreken waar de klassiekers zoals Traffic, maar je kan niet alles hebben. De dag erna hebben we nog een goed rondje Strip gelopen met z’n allen. Een kleine greep uit de hotels waardoor we heen zijn geslenterd: Ceasers Palace, Bellagio, New York – New York, the Mirage en de Venetian. Ieder hotel met zijn eigen thema en overal is wel wat te doen. Uiteraard moest de vrouw onder ons ook nog even de M&M shop bezoeken en vervolgens zat Las Vegas erop. Na Jos afgezet te hebben op de luchthaven vertrokken we met z’n drieën richting Utah met als eerste bestemming Bryce Canyon wat inmiddels lekker besneeuwd was....